1. Kentsel Gerçekçilik: Nelerdir?
2. Kentsel Gerçekçilik
3. Kentsel Gerçekçiliğin Özellikleri
4. Edebiyatta Kentsel Gerçekçilik
5. Sanatta Kentsel Gerçekçilik
6. Müzikte Kentsel Gerçekçilik
7. Filmimizde Kentsel Gerçekçilik
8. Televizyonda Kentsel Gerçekçilik
9. Modada Kentsel Gerçekçilik
10. Sıkça Sorulan Sorular
Hususiyet | Şehir manzarası | Kentsel Gerçekçilik | Şehir Sanatı | Şehir Fotoğrafçılığı | Sokak fotoğrafçılığı |
---|---|---|---|---|---|
Tarif | Şehir manzarası bir şehrin ya da kasabanın görünümüdür | Kentsel gerçekçilik, kentsel hayatı tasvir eden bir sanat tarzıdır. | Şehir sanatı, bir şehrin içerisinde ya da onun ile alakalı yaratılan sanattır. | Şehir fotoğrafçılığı, bir şehrin içerisinde ya da onun ile alakalı çekilen fotoğraftır. | Sokak fotoğrafçılığı kamusal alanlarda çekilen fotoğraflardır |
Özellikler | Şehir manzarası, bir şehrin geniş açılı görünümü ya da muayyen bir binanın ya da sembolik yapının yakın çekimi olabilir. | Kentsel gerçekçilik çoğu zaman bir şehirdeki günlük hayatı çoğu zaman yürekli ya da realist bir halde tasvir eder. | Şehir sanatı; resimler, heykeller ve enstalasyonlar da dahil olmak suretiyle değişik sanat türleri olabilir. | Şehir fotoğrafçılığı, kent manzarasını belgelemek, günlük hayatın anlarını yakalamak ya da sanatla alakalı sahneler kurmak için kullanılabilir. | Sokak fotoğrafçılığı çoğu zaman kamusal alanlardaki insanların samimi fotoğraflarıdır |
Örnekler | Birtakım meşhur kent manzaraları içinde Empire State Binası'ndan Manhattan manzarası, Eyfel Kulesi'nden Paris manzarası ve Shard'dan Londra manzarası yer alır. | Kentsel gerçekçiliğin birtakım meşhur eserleri içinde Edward Hopper'ın “Gece Şahinleri”, George Bellows'un “Köprü” ve Jacob Lawrence'ın “Göç Serisi” bulunmaktadır. | Şehir sanatının birtakım meşhur örnekleri içinde Hürriyet Anıtı, Eyfel Kulesi ve Sidney Opera Binası bulunmaktadır. | Şehir fotoğrafçılığının birtakım meşhur örnekleri içinde Henri Cartier-Bresson'un “Belirleyici An”, Robert Frank'ın “Amerikalılar” ve Garry Winogrand'ın “Halkla İlişkiler” yer ediniyor. | Sokak fotoğrafçılığının birtakım meşhur örnekleri içinde Vivian Maier'in Chicago fotoğrafları, Bruce Davidson'un Harlem fotoğrafları ve Martin Parr'ın gezinsel mekanların fotoğrafları yer alır. |
2. Kentsel Gerçekçilik
Kentsel gerçekçilik, 19. yüzyılın sonlarında hızla değişen kentsel manzaraya cevap olarak ortaya çıkan bir sanat ve illüstrasyon türüdür. Bu türde çalışan sanatçılar ve illüstratörler kent hayatının kum ve kirinden etkilendiler ve çoğunlukla işçi sınıfının ve yoksulların hayatlarını tasvir ettiler. En meşhur kentsel realist sanatçılardan bazıları Gustave Courbet, Édouard Manet ve Vincent van Gogh'dur.
Kentsel gerçekçilik, 20. asır süresince popüler bir sanat ve illüstrasyon türü olmaya devam etti ve oldukça muhtelif kültür ve kökenden sanatçılar tarafınca benimsendi. Son yıllarda kentsel gerçekçilik, dünya genelinde şehirlerin yüz yüze olduğu toplumsal ve ekonomik sorunları tasvir etmek için kullanılıyor.
3. Kentsel Gerçekçiliğin Özellikleri
Kentsel gerçekçilik, kent hayatının yürekli, çoğunlukla gözden kaçan yanlarını tasvir eden bir sanat ve illüstrasyon türüdür. Kentsel realist sanatçılar çoğu zaman kentsel hayatın toplumsal ve ekonomik gerçeklerine odaklanır ve emek harcamaları çoğu zaman kent sakinlerinin karşılaşmış olduğu zorlukları ve mücadeleleri yansıtır.
Kentsel gerçekçilik sanat eserleri tipik olarak gerçekçilikleri, toplumsal gerçekçiliğe odaklanmaları ve yürekli kentsel ortamları kullanmalarıyla karakterize edilir.
Gerçekçilik
Kentsel realist sanatçılar, kentsel hayatın realist tasvirlerini yaratmaya çalışırlar. Konularının ayrıntılarını yakalamak için çoğunlukla resim ve öteki referans materyallerini kullanıyorlar ve hem doğru bununla birlikte çağrıştırıcı sanat eserleri yaratmaya çalışıyorlar.
Toplumsal Gerçekçilik
Kentsel gerçekçilik çoğu zaman sanat ve edebiyatta işçi sınıfı insanlarının toplumsal ve ekonomik gerçeklerine odaklanan bir hareket olan toplumsal gerçekçilik ile ilişkilendirilir. Kentsel realist sanatçılar, çalışmalarını çoğu zaman kent sakinlerinin karşılaşmış olduğu zorlukları ve mücadeleleri vurgulamak için kullanır ve bu toplulukları etkileyen sorunlara ilişik farkındalığı çoğaltmak için çalışırlar.
Yürekli, Kentsel Ortamlar
Kentsel gerçekçilik sanat eserleri çoğu zaman yürekli, kentsel ortamları tasvir eder. Bu ortamlar şehrin sokaklarını, gecekondu mahallelerini, fabrikaları ve öteki kentsel alanları içerebilir. Kentsel realist sanatçılar çoğu zaman bu ortamları bir atmosfer duygusu yaratmak ve kent sakinlerinin karşılaşmış olduğu zorlukları ve mücadeleleri aktarmak için kullanırlar.
Edebiyatta Şehir Gerçekçiliği
Edebiyatta kentsel gerçekçilik, 19. yüzyılda ortaya çıkan ve kent hayatının yürekli ve genellikle sert gerçeklerine odaklanan bir türdür.
Edebiyatta kentsel gerçekçiliğin ilk örnekleri içinde Charles Dickens'ın Viktorya süreci Londra'sının yoksulluğunu ve toplumsal eşitsizliğini tasvir eden “Oliver Twist” (1838) ve “Zor Zamanlar” (1854) isimli romanları yer alır.
Edebiyatta kentsel gerçekçiliğin öteki dikkate kıymet eserleri içinde Theodore Dreiser'in Chicago'ya taşınan ve şehirdeki yerini bulmakta zorluk çeken genç bir kadının öyküsünü özetleyen romanı “Rahibe Carrie” (1900); Büyük Bunalım esnasında muhacir işçilerden oluşan bir ailenin öyküsünü özetleyen John Steinbeck'in “Gazap Üzümleri” (1939) isimli romanı; ve James Baldwin'in New York City'deki ırk, sex ve hüviyet temalarını araştıran “Başka Bir Ülke” (1962) isimli romanı.
Son yıllarda edebiyatta kentsel gerçekçilik, Zadie Smith, Colson Whitehead ve Jesmyn Ward benzer biçimde yazarların şehirlerde yaşayan insanların hayatlarını araştıran romanlar yazmasıyla popüler bir tür olmaya devam etti.
Edebiyatta kentsel gerçekçilik, okuyuculara kentsel ortamlarda yaşayanların zorluklarına ve zaferlerine kısa bir bakış sunarak kent hayatına benzersiz bir perspektif sunar.
5. Sanatta Kentsel Gerçekçilik
Kentsel gerçekçilik, kent hayatının yürekli ve çoğunlukla gözden kaçan yanlarını tasvir eden bir sanat türüdür. Kentsel gerçekçilik sanat eserleri çoğu zaman kentsel manzaraların, kent manzaralarının ve sokak sahnelerinin realist tasvirlerini ihtiva eder. Kentsel gerçekçilik türünde çalışan sanatçılar, çalışmalarını çoğu zaman fakirlik, toplumsal eşitsizlik ve kentsel çürüme temalarını keşfetmek için kullanırlar.
Kentsel gerçekçilik sanatının en meşhur örneklerinden bazıları içinde Edward Hopper'ın kentsel yalnızlık ve yabancılaşmayı mevzu alan tabloları, George Bellows'un boks maçları ve sokak kavgalarını tasvir eden tabloları ve Jacob Lawrence'ın Büyük Göç hakkında fotoğraf serisi yer alır.
Son yıllarda kentsel gerçekçilik bir sanat türü olarak giderek daha popüler hale geldi. Bunun bir sebebi şehir kültürüne olan ilginin artması ve sanatçıların çalışmalarını daha geniş bir seyirci kitlesiyle paylaşmalarını kolaylaştıran toplumsal medyanın yükselişidir.
Kentsel gerçekçilik, şehir hayatına benzersiz bir perspektif sunabilen kuvvetli bir sanat türüdür. Kentsel gerçekçilik sanat eserleri, kentsel peyzajların cesaretini ve zarafetini tasvir ederek, çağdaş şehirlerin karmaşa toplumsal ve ekonomik gerçeklerini anlamamıza destek olabilir.
6. Müzikte Kentsel Gerçekçilik
Müzikte kentsel gerçekçilik, 19. yüzyılın sonlarında ve 20. yüzyılın başlarında ortaya çıkan bir müzik türüdür. Şehir hayatının yürekli ve genellikle sert gerçeklerine odaklanmasıyla karakterize edilir. Kentsel gerçekçilik müziği çoğu zaman fakirlik, kabahat ve toplumsal adaletsizlik benzer biçimde temaları ele alır.
Kentsel gerçekçilik müziğinin en eski örneklerinden bazıları, Bessie Smith ve Robert Johnson benzer biçimde blues müzisyenlerinin çalışmalarını ihtiva eder. Bu müzisyenler kırsal Cenup'deki hayat mücadeleleri ile alakalı şarkı söylediler ve müzikleri genellikle bir umutsuzluk ve umutsuzluk duygusuyla aşılanmıştı.
1920'lerde ve 1930'larda kentsel gerçekçilik müziği daha politik bir ton almaya başladı. Woody Guthrie ve Leadbelly benzer biçimde sanatçılar Büyük Bunalım ve işçi sınıfının mücadeleleri ile alakalı şarkılar yazdılar. Müzikleri çoğunlukla toplumsal sorunlara ilişik farkındalığı çoğaltmak ve toplumsal değişimi teşvik etmek için kullanıldı.
1940'larda ve 1950'lerde kentsel gerçekçilik müziği gelişmeye devam etti. Charlie Parker ve Dizzy Gillespie benzer biçimde sanatçılar caza yeni bir gelişmişlik düzeyi getirirken, Muddy Waters ve Howlin' Wolf benzer biçimde sanatçılar Chicago blues'un sesinin yaratılmasına destek oldu.
1960'larda ve 1970'lerde kentsel gerçekçilik müziği giderek çeşitlendi. James Brown, Sly & the Family Stone ve Marvin Amaç benzer biçimde sanatçılar soul, funk ve R&B unsurlarını birleştirerek Afrikalı Amerikalıların kent merkezindeki deneyimlerini özetleyen yeni bir ses yarattı.
1980'lerde ve 1990'larda kentsel gerçekçilik müziği gelişmeye devam etti. Public Enemy, NWA ve Tupac Shakur benzer biçimde sanatçılar ırkçılık, fakirlik ve polis vahşeti benzer biçimde mevzuları ele almak için rap müziği kullandı. Müzikleri genellikle tartışmalıydı fakat hem de bu mevzularda farkındalık yaratmaya ve sessizlerin sesi olmaya da destek oldu.
21. yüzyılda kentsel gerçekçilik müziği, müzik dünyasında yaşamsal bir güç olmaya devam ediyor. Kendrick Lamar, Childish Gambino ve Janelle Monae benzer biçimde sanatçılar müziklerini çağdaş kent hayatının zorluklarını keşfetmek için kullanıyor. Müzikleri çoğu zaman ham ve duygusaldır fakat hem de kuvvetli bir anlatım olanağı da sağlar.
Kentsel gerçekçilik müziği devamlı gelişen bir türdür. Şehir hayatının devamlı değişen gerçeklerinin bir yansımasıdır. Metropoller olduğu sürece şehirli gerçekçilik müziği de olacaktır.
7. Filmimizde Kentsel Gerçekçilik
Kentsel gerçekçilik, ortamın ilk günlerinden bu yana film üstünde büyük bir tesir yarattı. Şunun benzer biçimde filmler Potemkin Cenk Gemisi (1925), Şehir Işıkları (1931) ve Bisiklet Hırsızları (1948) tüm bunlar kendi dönemlerindeki kentsel hayatın sıkıntılı gerçeklerini elde etti. Son yıllarda kentsel gerçekçilik filmlerde popüler bir tema olmaya devam ediyor. Doğru şeyi yapmak (1989), Trenspotting (1996) ve Tanrının Şehri (2002).
Kentsel gerçekçilik filmleri çoğu zaman fakirlik içerisinde ya da öteki zor koşullar altında yaşayan ötekileştirilmiş insanların hayatlarına odaklanır. Çoğu zaman kabahat, sertlik, fakirlik ve uyuşturucu kullanması da dahil olmak suretiyle kentsel hayatın sert gerçeklerini tasvir ediyorlar. Sadece kentsel gerçekçilik filmleri hem de canlandırıcı ve esin verici de olabilir; insanların zorlukların üstesinden iyi mi gelebileceklerini ve umutsuzluğun ortasında iyi mi ümit bulabileceklerini gösterir.
Kentsel gerçekçilik filmlerinde en yaygın temalardan bazıları şunlardır:
- Sıkıntılı bir kentsel ortamda ölüm kalım mücadelesi
- Hüviyet ve ilinti arayışı
- Arkadaşlığın ve camianın gücü
- Umudun ve direnişin önemi
Kentsel gerçekçilik filmleri, şehir hayatının zorluklarını ve zaferlerini keşfetmek için kuvvetli bir enstruman olabilir. Bizlerden değişik olan insanların hayatlarını anlamamıza destek olabilirler ve daha adil ve eşitlikçi bir dünya için çalışmamız hikayesinde bizlere esin verebilirler.
Televizyonda Kentsel Gerçekçilik
Televizyonda kentsel gerçekçilik, kentsel alanlardaki hayatın yürekli ve genellikle sert gerçeklerini tasvir eden bir tv programcılığı türüdür. Bu tür programlar çoğu zaman dışlanmış ve ayrıcalıklı olmayan insanların yaşamlarına odaklanır ve fakirlik, kabahat ve uyuşturucu kullanması benzer biçimde toplumsal sorunları araştırmak için kullanılabilir. Kentsel gerçekçilik gösterileri hem acıklı bununla birlikte gülünç olabilir ve çoğu zaman kuvvetli karakter gelişimi ve realist diyaloglar ihtiva eder. Kentsel gerçekçilik tv programlarının birtakım popüler örnekleri içinde “The Wire”, “The Shield”, “The Sopranos” ve “Oz” yer ediniyor.
9. Modada Kentsel Gerçekçilik
Modada kentsel gerçekçilik, kent hayatının cesaretini ve zarafetini yansıtan bir stildir. Yürekli renkler, kuvvetli çizgiler ve alışılmamış malzemelerin kullanımıyla karakterize edilir. Kentsel gerçekçilik modası New York, Londra, Paris benzer biçimde şehirlerin sokaklarında çoğunlukla görülüyor.
Kentsel gerçekçilik modasının temel özelliklerinden bazıları şunlardır:
- Yürekli renkler
- Kuvvetli çizgiler
- Sıradışı malzemeler
- Konfor ve pratikliğe odaklanma
- Lüks ve sokak modasının karışımı
Kentsel gerçekçilik modası çoğu zaman 1960'ların ve 1970'lerin karşı kültür hareketiyle ilişkilendirilir. 1990'ların grunge döneminde de popülerdi. Günümüzde kentsel gerçekçilik modası, kendilerini anlatım etmenin şık ve sıradışı bir yolunu arayan ergenler içinde hâlâ popüler.
Kentsel gerçekçilik modasını yaratan en meşhur tasarımcılardan bazıları şunlardır:
- Vivienne Westwood
- Alexander McQueen
- John Galliano
- Marc Jacobs
- Raf Simons
Kentsel gerçekçilik modası, her duruma uyarlanabilen oldukça yönlü bir stildir. Üstten ya da alttan giyilebilir ve hem gündüz bununla birlikte gece giyilebilir. Kendinizi anlatım etmenin şık ve sıradışı bir yolunu arıyorsanız kent gerçekçiliği modası tam size bakılırsa.
Sual: Kentsel gerçekçilik nelerdir?
C: Kentsel gerçekçilik, kent hayatının yürekli ve çoğunlukla gözden kaçan yanlarını tasvir eden bir sanat ve illüstrasyon türüdür. Kentsel gerçekçilik sanat eserleri çoğu zaman kentsel manzaraların, mimarinin ve insanların realist tasvirlerini ihtiva eder.
Sual: Kentsel gerçekçiliğin zamanı nelerdir?
C: Kentsel gerçekçiliğin kökleri, Gustave Courbet ve Édouard Manet benzer biçimde sanatçıların resimlerinde şehir hayatının sert gerçeklerini tasvir etmeye başladıkları 19. yüzyıla dayanmaktadır. 20. yüzyılda kentsel gerçekçilik bir tür olarak gelişmeye devam etti; Edward Hopper ve George Grosz benzer biçimde sanatçılar kent hayatının kuvvetli ve çoğu zaman rahatsız edici görüntülerini yarattılar.
Sual: Kentsel gerçekçiliğin özellikleri nedir?
C: Kentsel gerçekçilik sanat eserleri tipik olarak kentsel manzaraların, mimarinin ve insanların realist tasvirleriyle karakterize edilir. Kentsel gerçekçilik sanat eserleri çoğu zaman gün ışığı ve karanlık içinde kuvvetli kontrastlar ihtiva eder ve çoğunlukla fakirlik, kabahat ve sosyal huzursuzluk sahnelerini tasvir eder.